آیین باور- ملک آباد ...نامی نامسما ، ناساز، ناکوک، مهاجر نشین از نوع بی برگ و عبور. خانه هایی نه خانه، خانواده هایی نه معنادار. چشمان کودکان بی فروغ و بی رنگ . شکمها گرسنه ، دلها آرزومند. چه می کند این بی تدبیری و نامدیریتی در ساخت و سازها. کاش این روزهای انتخاباتی آنها که تشنگان خدمت به خلقند؛ حتی به ریا ! دستی بر سر این کودکان می کشیدند. نه آنها و نه شهرداران و بخشداران این برمودای کرج را نمی خواهند، نمی بینند اما با همین بی تفاوتی هایشان آتش زیر آین خاکستر را هر روز بیش از پیش بر باد می دهند.