استاد حسين ميرشمسی از بنيانگذاران بيوتكنولوژی و چهره های ماندگار علمی کشور 23 آذر 1387 در سن 92 سالگي درگذشت.

او بنيانگذار توليد واکسن به خصوص واکسن‌هاي انساني در موسسه رازي بود و به همين دليل از وی به عنوان «پدر واكسن ايران» ياد مي‌شود. حسين ميرشمسي در سال 1295 در اصفهان به دنيا آمد و تا پايان دبيرستان در همان شهر تحصيل کرد و سپس وارد دانشگاه تهران شد و مدرک دکتري دام پزشکي گرفت.

دکتر ميرشمسي پس از مدتي کار در موسسه سرم سازي رازي، براي ادامه تحصيل به فرانسه رفت و موفق به كسب ديپلم تخصصي در رشته ميکروب شناسي، ايمني شناسي و سرم شناسي از انستيتو پاستور پاريس و دکتري دام پزشکي از دانشگاه پاريس شد. وي چند سال بعد دو مدرک ويروس شناسي خود را از مؤسسات تحقيقاتي لندن و نيويورک دريافت کرد.

در اواخر دهه 1330 و پس از توليد انبوه واكسن هاي ضد ديفتري، كزاز و سياه سرفه، دكتر ميرشمسي عزم خود را براي توسعه ويروس شناسي در ايران جزم كرد. پس از بازگشت به ايران معاون واحد توليد واکسن هاي پزشکي انستيتو رازي شد، از اواسط سال 1348 به توليد واكسن ضد سرخك در موسسه رازي پرداخت و از سال 1352 پژوهش در زمينه توليد واكسن ضد فلج اطفال را هم آغاز كرد و با توليد انبوه اين واكسن نقش بي بديلي را در ريشه كني فلج اطفال در كشور ايفا كرد.

دكتر ميرشمسي در ادامه خدمت خود در سال‌هاي 1365 و 1366 به توليد دو واكسن جديد ضد اوريون و ضد سرخجه نيز توفيق يافت.نسل هاي بسياري سلامتي خود را مرهون برنامه هاي واكسيناسيوني مي دانند كه با تكيه بر توليدات ميرشمسي و به رايگان در اختيار مردم قرار مي گرفتند.

در سال 1374 پس از 54 سال خدمت صادقانه در زمينه‌هاي علمي و پژوهشي، لوح تقدير و نشان درجه اول پژوهشي را از دست رئيس جمهور وقت دريافت كرد. كنگره بيوتكنولوژي در سال هاي بعد با نام او و با بزرگداشت وي برگزار شد.

وي در سال هاي اخير به عنوان يكي از چهره هاي برجسته علمي در همايش چهره‌هاي ماندگار تقدير شد. در سال 1381 دكتر عارف معاون اول رئيس جمهور، ضمن تقدير از وي، آزمايشگاه‌هاي زيست شناسي پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي را به نام او ثبت كرد.

همكاري با مؤسسه واكسن سازي پيونگ يانگ به عنوان مشاور يونيسف، طي دوره تهيه واكسن ضد سرخك در دانشگاه بايلور امريكا، تدريس ويروس شناسي عمومي به عنوان استاد مدعو دانشكده دام پزشكي دانشگاه تهران، عضويت پيوسته فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي ايران و فرهنگستان علوم جهان سوم و دريافت جايزه دوم پژوهش جشنواره خوارزمي از جمله سوابق و تلاش‌هاي علمي استاد است.

وي مولف 112 مقاله علمي تخصصي به زبان هاي فرانسه و انگليسي و آثار علمي متعدد از جمله كتاب‌هاي ويروس شناسي و اصول ايمني شناسي ( جايزه بهترين كتاب سال) و پيشگيري و درمان با واكسن و سرم است.