این بناکه پیش از انقلاب، به نام برج شهیاد  شناخته می‌شد، اصلی‌ترین نمادهای شهر  تهران است و تقریباً در همه جای جهان ایران را با این نماد می‌شناسند. در سال ۱۳۴۹ خورشیدی، توسط  حسین امانت،  معمار ایرانی، طراحی و توسط مهندس محمد پورفتحی ساخته شد. در بیست و چهار مهر سال ۱۳۵٠ افتتاح شد.
برج شهیاد، به عنوان نماد «ایرانِ مدرن»و برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در میانه یکی از میدان‌های اصلی غربِ تهران طراحی و ساخته شده‌است.
 نقشهٔ میدان دقیقاً از سقف مسجد شیخ‌ لطف‌الله اقتباس شده، تنها به جای یک دایره، در اینجا دو بخش از دو بیضی با کانون‌های متفاوت وجود دارند. اغلب طرح‌های پروژه، از جمله این طرح با نقشه‌های پیچیدهٔ هندسی و با الهام از نمونه‌های  تاریخی و با چرخشی مدرن پرورانده شده است.

تحلیل هندسی تناسبات برج آن را کوتاه و تنومند نشان می‌دهد. در واقع اگر برج بلندتر می‌بود و اگر سه دایره افقی با دایره‌های عمودی هم‌سان بودند، قطعاً اوج‌گیری برج بیشتر القا می‌شد و دیگر همچون هیکلی بدون سر و گردن به نظر نمی‌رسید. اما به هرحال، ارتفاع ۴۵ متری برج که به دلیل نزدیکی به  فرودگاه به طرح امانت تحمیل شده بود، او را محدود می‌کرد؛ بنابراین آنچه را که در ارتفاع نمی‌توانست به‌دست‌آورد، با گسترش افقی ستون‌ها و عظمت شکل‌های توخالی قسمت پایین جبران کرد.

  سازمان نقشه‌برداری کشور در رابطه با وضعیت برج آزادی گفت: با توجه فرونشست های اخیر در تهران و  بر اساس گسترش پدیده فرونشست مناطق ۱۷، ۱۸، ۱۹ و ۲۰ تهران تحت تاثیر #فرونشست قرار دارند و چیزی نمانده است که فرونشست به میدان آزادی نفوذ کند. یحیی جمور همچنین به تدابیر لازم در رابطه با برج آزادی اشاره کرد که در دست اقدام جهت ایمن سازی آن می باشند.