آیین باور  شجریان در طول عمر هنری خود همواره بازتاب صدای مردم روزگار خویش بود و نوای جاودانه‌اش معنوی‌ترین لحظات ایرانیان را رنگ و طعمی دوچندان می‌بخشید. او که دعای ربنا را با نوای بی‌بدیلش خواند و وقف ملت بزرگ ایران کرد، در زمره اساتیدی بود که چراغ فرهنگ موسیقی ایرانی را در طی چند دهه به سختی و با تحمل رنج‌های فراوان تا آخر بر دوش کشید و شیوه آوازش بسیاری از ایرانیان را با ادبیات ایرانی و اشعار شاعران کهن ایران زمین مانوس کرد.

در فقدان قله آواز ایران، مرغ سحر ناله سر می‌کند و ملت بزرگ ایران سوگوار داغی بزرگ است.