یادداشت آیین باور /فریبا کلاهی روزنامه نگار

 فرهنگ انتخاب را از کودکی نیاموخته ایم . گاه انتخاب‌هایمان  به دست صاحب‌اختیاران است و گاه به دست پیشکسوتان . گاه به دست آنان که متخصص امر می دانیمشان و گاه بر اثر توصیه‌های دیگران، ما در انتخاب‌هایمان “مشارکت” داده می شویم! و انتخاب دیگران را انتخاب تر می کنیم

انتخاب آگاهانه یعنی اعصاب و روان خود و دیگران را در آرامش نگهداشته و حق دیگران را با رای اشتباه ضایع نکنید. این که جناح چپ یا راست باشی فرقی ندارد گاهی تو را به هرج و گاهی مرج می‌برند. گاه بی سوی بی سویی. انتخاب آگاهانه در کشور ما یک بحران است . زیرا همواره به علل فرهنگی، فرهنگ را زیر پای اقتصاد له کردیم و از همانجا ضربه خوردیم . روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها و رسانه نماها از همه بیشتر در این وادی مقصرند چون تجارت را برمعرفت مقدم داشتند! ( بازار فصلی خرید و فروش صفحات برای تبلیغات ) اگر آگاهانه تصمیم نگیریم، از یک سو روشنفکران خائن یا منزوی، از سوی دیگر بخشی از جامعه که هرگز در طول سال به حساب نمی آیند، تکلیف انتخابات را تعیین خواهند کرد. دسته دوم همواره در معرض تبلیغات رگباری دروغین و وعده‌های عجیب قرار می‌گیرند. روشنفکران می دانند با خیانت آگاهانه به سود می رسند و نا آگاهان کف جامعه گمان می‌کنند ناجی  خود را یافته اند. اگرکسی گره‌ای دارد و تو راهش را می‌دانی، سکوت نکن! اگر دستت به جایی می‌رسد، کاری بکن. شرکت یا عدم شرکت آگاهانه و مسئولانه و نه از سر رفع تکلیف در انتخابات ؛ خود تکلیف و نشانه بلوغ و آگاهی ماست.