آیین باور- اقتصاد در لغت یعنی رعایت اعتدال در دخل و خرج ،یعنی میانه روی در هزینه ها، میان کاری . و مقاومت یعنی ایستادگی و برابری ، پافشاری، ایستادگی، استقامت،پایداری ….اما در برابر چه چیز؟

مایلم این پرسش را در ذهن خواننده ایجاد کنم :”اقتصاد مقاومتی ؟ یا مقاومت اقتصادی؟ ” کدام یک ؟ و هرکدام یعنی چه ؟اقتصاد امروز یک علم است همان که میانه روی در هزینه ها را معنی می دهد و مقاومت یعنی ایستادگی.

پس اقتصاد مقاومتی یعنی میانه روی در هزینه ها در شرایطی که سعی می کنیم اینگونه باشیم .

مقاومت اقتصادی یعنی این میانه روی در هزینه چنان قوی است که تا رسیدن به آنچه هدف ماست،یا جبران کمبود ها روی پا بمانیم . یعنی در تمام این مدت که در حال مقاومتیم! در حال تلاش برای اصلاح وضعیت ناخوب فعلی به وضعیت مطلوب بعدی هستیم و قرار نیست تا ابد مقاومت کنیم.

یعنی اگر ته یک دره گیر افتاده ایم تا ابد برای زنده ماندن ،”نیت مقاومت”نکنیم! بلکه برای بالا رفتن و زنده ماندن و رسیدن به جایگاه اصلی،تلاش کنیم و براساس توان از دست و پا و فکرمان استفاده کنیم.

نمی توانم به اطراف و جامعه ام بنگرم و بگویم اقتصاد مقاومتی یا مقاومت اقتصادی درحال رخ دادن است. در حالیکه از هر سوی به هر طریق که بنگری، در برابر رشد اقتصادی و میانه روی در هزینه ها “مقاومت “ می شود.مدیریت اقتصادی یک علم است و پایداری و مقاومت یک مهارت، که هردو را باید آموخت .

بازی با کلمه ها و شعار سازی در جامعه ای که مفاهیم را به زعم خود تعبیر می کند و هر وقت که بخواهد آن را فراموش کرده یا به کار می بندد، خروجی نخواهد داشت.به تعریف من، اقتصاد مقاومتی (البته من مقاومت اقتصادی را ترجیح می دهم) ، زمانی رخ می دهد، که اساسا برای آن تصمیم، اراده و انگیزه ای وجود داشته باشد.

یعنی به سطحی از رشد و بالندگی فکری برسی که که بفهمی داشته هایت ،نقاط مثبت و لکه های قوت و مهارتت ،منابعت کجاست و در برابر نیازهایت چه سطحی از اشغال را دربر می گیرد.سپس با درایتِ مدیریت اقتصادی، به پرکردن خلا هایت بپردازی.

انقدر مقاومت کنی که برنامه های جایگزینی و ساخت و تهاتر و … نداشته هایت، به بار نشسته و به سطح مطلوبِ دوام در منطقه برسد و عقربه توازن، سطح جامعه ات را در میان هم سطوحان فرهنگی و تمدن و اثرگذاری، متوازن بخواند.در سطح شهر ها مدیران ارشد شهری و فرمانداری ها نفش به سزایی در این کنترل هزینه خواهند داشت.

اگر درقالب برنامه مطالعه شده اجرا شود، می تواند در حد معقولی به توسعه شهری و اقتصاد بومی بیانجامد.متاسفانه عدم وجود برنامه های مدون بومی شده ،عدم وجود لیست هزینه های ضروری و برج ها، عدم ارائه و تولید آمار درست از هر حرکت اقتصادی یا وابسته به اقتصاد،گزارش های دروغین و فاکتور سازی ها، در تمام سطوح مدیریتی جامعه را دچار نقصان کرده است .

عدم وجود منابع اطلاعاتی مدون در بانکی همیشه در دسترس، از اسامی بنگاه های اقتصادی مهارتی ،افراد توانمند و خوشفکر و لیستی از نیازهای ضروری به ترتیب اولویت و بودجه بندی مناسب؛ همواره صندوق های ادارات و شهر ها را خالی از بودجه کرده است در شرایطی که بیشترین ولخرجی ها توسط کارمندان پایین دستی رخ می دهد، بعضا بالا دستی ها به ریخت و پاش های طبقه خود مشغولند.

به عنوان مثال یک بازدید ساده اداری را درنظر بگیرید: تعداد بیشماری از آدم ها و ماشینهای اداری غیر متخصص و غیر ضروری و شخصی، همزمان به حرکت درمی آیند . علاوه بر ایجاد موانع ترافیکی و صرف بنزین وآلودگی هوا ، تاثیرات نا مطلوب منفی را در اذهان عموم شهروندانی باقی می گذارد که ناظر بر طول کاروان دولتی هستند.هرگز در بازدید های شرکت های خصوصی، فردی اضافه یا خودروی غیر ضروری، نخواهید دید. زیرا هر ریال سرمایه،برنامه مشخص، و سود و زیان محاسبه شده ای دارد . در حالکه در تیم های دولت کاملا برعکس آن صدق می کند.

پس تا زمانی که بدنه دولت و حکومت هزینه های زائد را کنار نگذاشته و الگوی برتر اقتصاد مقاومتی را طرح نکند نمی توان توقع اجرایی شدن مقاومت اقتصادی را داشت.باید اراده مقاومت در مقابل کمبود های اقتصادی وجود داشته باشد.

بیایید نگاهی بیاندازیم به شرح وظیفه فرمانداران:

فرمانداران در قلمرو ماموریت خویش به عنوان نماینده عالی دولت ، مسئول اجرای سیاست های عمومی کشور در ارتباط با وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی و سایر دستگاه هائی هستند،که به نحوی از بودجه عمومی دولت استفاده می کنند، نهادهای انقلاب اسلامی ، نیروهای انتظامی ، شوراهای اسلامی شهر و شهرداری ها و موسسات عمومی غیر دولتی از آن جمله اند.با یک نگاه ساده می توان دریافت عملکرد فرمانداران در این مورد ویژه تا چه حد می تواند تعیین کننده باشد. فرماندار در مقابل هیات دولت پاسخگوست.پس اگر شعار حاکم بر جامعه اقتصاد مقاومتی است،فرماندار بایددر نظارت اجرایی شدن آن سنگ تمام بگذارد.بررسی عملکرد فرمانداری شهر کرج در زمینه اقتصاد مقاومتی را در یادداشت دیگری مورد بررسی قرار خواهم داد.فریبا کلاهی /روزنامه نگار